Το να δίνουμε στους άλλους ανοίγει την καρδιά μας και στηρίζει τη θεραπεία της δικής μας ψυχής. Μας αφυπνίζει. Η γενναιοδωρία είναι ένας δρόμος για την ευτυχία. Όσο περισσότερα δίνουμε, τόσο περισσότερα παίρνουμε.
Γενναιοδωρία και οι 3 μορφές της
Στον Βουδισμό υπάρχουν τρεις μορφές γενναιοδωρίας, που λίγο-πολύ ισχύουν και γενικά:
- Υλική γενναιοδωρία: να δίνουμε τροφή, χρήματα ή στέγη
- Πνευματική γενναιοδωρία: να προσφέρουμε καθοδήγηση, γνώση και σοφία
- Γενναιοδωρία χωρίς φόβο: να προσφέρουμε ασφάλεια και παρουσία σε κάποιον που φοβάται ή πονά
Η τελευταία θεωρείται η πιο βαθιά. Το να ακούμε την ιστορία κάποιου για μια σοβαρή απώλεια, να καθόμαστε δίπλα σε ένα παιδί που δυσκολεύεται με τα μαθήματά του ή να ενθαρρύνουμε έναν φίλο να ζητήσει βοήθεια όταν περνάει δύσκολα είναι πράξεις γενναιοδωρίας. Η αληθινή γενναιοδωρία ξεφεύγει από το να δίνουμε μόνο χρήματα, σημαίνει να δίνουμε χρόνο, στήριξη, παρηγοριά και φροντίδα.
Η γενναιοδωρία και η εξέλιξή της
Οι άνθρωποι εξελίχθηκαν για να είναι γενναιόδωροι. Ο εγκέφαλος, οι ορμόνες και το νευρικό μας σύστημα είναι φτιαγμένα για φροντίδα, γιατί η γενναιοδωρία ενισχύει την επιβίωση της ομάδας. Όταν φροντίζουμε ο ένας τον άλλον, όλοι ευημερούμε. Η έρευνα δείχνει αυτό που ήδη γνωρίζουμε βιωματικά, ότι το να δίνουμε κάνει καλό τόσο στο σώμα μας όσο και στο μυαλό μας. Συγκεκριμένα, έχει διαπιστωθεί τι συμβαίνουν τα εξής:
- Οι άνθρωποι που προσφέρουν κοινωνική στήριξη έχουν καλύτερη πίεση, ακοή και ύπνο, σύμφωνα με έρευνα δημοσιευμένη στο Psychological Science.
- Σε μελέτη στο Journal of Health Psychology, αναφέρεται ότι ηλικιωμένοι που ήταν εθελοντές δύο ή περισσότερους οργανισμούς είχαν 63% μικρότερο κίνδυνο θανάτου μέσα σε πέντε χρόνια.
Ακόμα και τα μικρά παιδιά είναι από φυσικού τους γενναιόδωρα. Παιδιά μόλις 12 μηνών θα βοηθήσουν κάποιον να πιάσει ένα πεσμένο αντικείμενο. Επίσης, χαίρονται συχνά εξίσου όταν δίνουν πράγματα, όσο όταν να παίρνουν.
Όταν δεν δίνουμε ό,τι έχουμε
Δεν είμαστε πάντα γενναιόδωροι. Όταν πιστεύουμε ότι δεν έχουμε αρκετά, όταν βιαζόμαστε, όταν φοβόμαστε ότι θα χάσουμε πολλά, ίσως να είμαστε διστακτικοί. Συχνά «τρέχουμε» στη ζωή, προσπαθώντας να αποκτήσουμε περισσότερα, να νιώσουμε πιο ευτυχισμένοι και να αποφύγουμε τη δυσφορία.
Το αποτέλεσμα; Δίνουμε λιγότερο και χάνουμε τα δώρα της γενναιοδωρίας και της σύνδεσης.
Έρευνα για τη γενναιοδωρία
Σε σχετική έρευνα, δημοσιευμένη στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences, οι συμμετέχουσες κλήθηκαν να μοιραστούν ένα μικρό χρηματικό ποσό με οκτώ άτομα από το κοινωνικό τους περιβάλλον, από τον πιο κοντινό φίλο έως έναν εντελώς άγνωστο. Οι γυναίκες με βλάβη σε μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου έδειξαν δραματική μείωση της γενναιοδωρίας τους προς όλους εκτός από τους πιο κοντινούς τους φίλους.
Η μελέτη αυτή υποδεικνύει ότι η γενναιοδωρία δεν είναι ένα χαρακτηριστικό των ανθρώπων, αλλά τη ρυθμίζει ο εγκέφαλός μας. Πάντα σε συνάρτηση και με άλλους παράγοντες, όπως με βάση την κοινωνική εγγύτητα με το άτομο με το οποίο καλούμαστε να αλληλεπιδράσουμε.
