Κάποιες φορές, ενώ νομίζουμε ότι κάνουμε τα πάντα σωστά κατά το τρέξιμο –κουβαλάμε νερό μαζί μας στις μεγάλες διαδρομές και ενυδατωνόμαστε μετά την προπόνηση– μπορεί να εξακολουθούμε να νιώθουμε δίψα όλη μέρα. Τι φταίει;

Η ενυδάτωση είναι ως γνωστόν σημαντική για τον οργανισμό. Πόσω μάλλον για τους δρομείς και γενικότερα τους αθλητές. Δεν είναι δύσκολο να παραμείνουμε σωστά ενυδατωμένοι. Όμως ενυδάτωση δεν σημαίνει μόνο το να πίνουμε νερό.

Γιατί νιώθω πάντα δίψα στο τρέξιμο;

Η συνεχής δίψα μπορεί να έχει πολλές αιτίες και καλό είναι να γνωρίζουμε κάποιες βασικές για την επόμενη φορά που θα ασκηθούμε ή θα συμμετάσχουμε σε έναν αγώνα δρόμου. Αυτές είναι:

1. Τρέξιμο και απώλεια ηλεκτρολυτών

Ο ιδρώτας περιέχει νάτριο, κάλιο, μαγνήσιο και χλωρίδιο. Ακόμα κι αν δεν βλέπουμε ιδρώτα, όσο προπονούμαστε, χάνουμε ηλεκτρολύτες. Όταν αυτοί μειώνονται, ενεργοποιείται ο μηχανισμός της δίψας.

2. Κλίμα

Αν ζούμε σε ζεστό και υγρό περιβάλλον, θα διψάμε περισσότερο λόγω αυξημένης εφίδρωσης. Αντίθετα, σε ψυχρό κλίμα, η αίσθηση της δίψας μειώνεται έως και 40%, σύμφωνα με έρευνες.  Όμως η ανάγκη για ενυδάτωση παραμένει. Οι αθλητές καλό είναι να πίνουν πριν διψάσουν και να τρώνε πριν πεινάσουν.\

Γυμναστική: Η ρουτίνα 5′ που «νικά» τις πρωινές προπονήσεις
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ

Γυμναστική: Η ρουτίνα 5′ που «νικά» τις πρωινές προπονήσεις

3. Υψόμετρο και τρέξιμο

Σε μεγάλα υψόμετρα ο αέρας είναι πιο ξηρός, άρα αυξάνονται οι ανάγκες για υγρά. Ωστόσο, δεν το συνειδητοποιούμε, με αποτέλεσμα να μην πίνουμε αρκετό νερό εγκαίρως και να αφυδατωνόμαστε.

4. Προσωπικός ρυθμός εφίδρωσης

Το πόσο ιδρώνει κάποιος είναι καθαρά υποκειμενικό. Εξαρτάται από τα γονίδιά του, τις ορμόνες του, τη φυσική του κατάσταση, ακόμη και τη φαρμακευτική αγωγή την οποία πιθανόν ακολουθεί. Αν κάποιος ιδρώνει περισσότερο, χρειάζεται και περισσότερα υγρά.

5. Τρέξιμο και διατροφή

Τα φρούτα και κάποια ροφήματα όπως ο καφές συμβάλλουν στην ενυδάτωση. Από την άλλη, η υπερβολική καφεΐνη ή οι λίγοι υδατάνθρακες μπορούν να κάνουν την ενυδάτωση λιγότερο αποτελεσματική. Το ίδιο συμβαίνει και με τη χαμηλή πρόσληψη νατρίου, καθώς το νάτριο βοηθά το σώμα να συγκρατεί και να απορροφά τα υγρά, ειδικά μετά από έντονη εφίδρωση.

Γιατί λαχταρώ κάτι γλυκό μετά το τρέξιμο;

Κατά την άσκηση, οι μύες καταναλώνουν γλυκόζη για ενέργεια και ο εγκέφαλος ζητά «γρήγορους» υδατάνθρακες. Έτσι, το να φάμε κάτι γλυκό μετά το τρέξιμο μπορεί να φαίνεται δελεαστικό, όμως η ζάχαρη δεν ξεδιψά.

Η καλύτερη λύση είναι ένας συνδυασμός υδατανθράκων, ηλεκτρολυτών και νερού, που βοηθά στην απορρόφηση και αποτρέπει τη στομαχική ενόχληση.

«Εκπαίδευση» στην ενυδάτωση

Αν δεν ενυδατωνόμαστε σωστά κατά την προπόνηση αλλά πίνουμε πολύ νερό στους αγώνες, μπορεί να νιώσουμε δυσφορία ή στομαχικό φούσκωμα. Γι’ αυτό πρέπει να «εκπαιδεύσουμε» το σώμα μας να δέχεται τα υγρά σταδιακά.

Για παράδειγμα, σε μία προπόνηση 90 λεπτών, 4-6 μεγάλες γουλιές κάθε 15 λεπτά μπορούν να αποδειχτούν σωτήριες. Έξι προπονήσεις με αυτή την πρακτική αρκούν για να νιώσουμε τη διαφορά στην άνεση του στομαχιού και την ενεργειακή μας αντοχή.

Το μυστικό είναι η ισορροπία

Τελικά, η ισορροπία μεταξύ νερού, ηλεκτρολυτών, διατροφής και περιβαλλοντικών παραγόντων είναι το «κλειδί».

Αν ενυδατωνόμαστε σταθερά στην προπόνηση, θα νιώθουμε καλύτερα και καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, χωρίς να έχουμε την αίσθηση ότι «δεν ξεδιψάμε ποτέ».