Είναι το γκρινιάρικο, μοναδικό πλάσμα που γεννήθηκε από την φαντασία του Dr. Seuss – όμως μια επιστήμονας κατάφερε να ανακαλύψει σε ποια ζώα θα μπορούσε να μοιάζει περισσότερο ο Grinch.
Παρότι αποτελεί μία από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες των γιορτών, είναι αδύνατο να τον κατατάξει κανείς σε ένα συγκεκριμένο είδος. Με την κοντή, στρογγυλεμένη μύτη του, τη στρογγυλή κοιλιά, τα κίτρινα μάτια, τα μακριά δάχτυλα και το έντονο πράσινο τρίχωμα, ο Grinch είναι πραγματικά… μια κατηγορία από μόνος του.
Η «ανατομία» του… Grinch
Η Lucy Hyde, λέκτορας ανατομίας στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, έχει 14 χρόνια εμπειρίας στη διδασκαλία της δομής του ανθρώπινου σώματος. Τώρα, όμως, στρέφει το βλέμμα της στον… χριστουγεννιάτικο κατεργάρη, προσπαθώντας να τον «ξεσκεπάσει» μια και καλή.
«Τι πλάσμα είναι στ’ αλήθεια; Ούτε ο ίδιος ο Dr. Seuss είχε δώσει ξεκάθαρη απάντηση», γράφει στο The Conversation. Κάτω από την κατσουφιασμένη του όψη, ο Grinch ίσως είναι στην πραγματικότητα ένας ασυνήθιστος συνδυασμός πιθήκου, σκύλου, γάτας και κουκουβάγιας, εξηγεί η Hyde.
Το κεφάλι
Το κρανίο του Grinch δεν θα έμοιαζε με τίποτα που υπάρχει στη Γη – ούτε καν στη φανταστική πόλη Whoville, εξηγεί η Hyde. «Δομικά, ο σκελετός του προσώπου του θα συνδύαζε χαρακτηριστικά πιθήκου και σκύλου: κοντή και φαρδιά μουσούδα, ψηλό κρανίο και δυνατές γνάθους», σημειώνει η ίδια.
«Είναι ένα πρόσωπο που έχει εξελιχθεί για να εκφράζει συναισθήματα, ικανό να… κοροϊδεύει, να καμαρώνει και, τελικά, να χαμογελά με γνήσια ζεστασιά». Τα ζυγωματικά του φαρδιά και ανοικτά προς τα έξω, ώστε να χωρούν τους μεγάλους μύες που χρειάζονται για να σηκώνουν τις άκρες του στόματός του στο χαρακτηριστικό, υπερβολικό του μειδίαμα, εξηγεί η Hyde.
Το πρόσωπο
Τα μάτια του Grinch, με τις μεγάλες, στραμμένες προς τα εμπρός κόγχες, υποδηλώνουν ότι ζει κυρίως σε ώρες λυκόφωτος – πιο δραστήριος την αυγή και το σούρουπο – εξηγεί η Hyde. Το κίτρινο χρώμα τους θυμίζει τα μάτια κουκουβάγιας και γάτας, ζώα με όραση που ευδοκιμεί στο ημίφως.
H σπονδυλική του στήλη
«Η σπονδυλική του στήλη θα έμοιαζε πιθανότατα με έναν συνδυασμό γίββωνα και γάτας – μακριά και εύκαμπτη», λέει η Hyde. Η οσφυϊκή του περιοχή θα ήταν «εξαιρετικά ευκίνητη», επιτρέποντάς του τη χαρακτηριστική καμπουριαστή του στάση.
Ο εγκέφαλος
Με βάση τη συμπεριφορά του, οι μετωπιαίοι λοβοί του Grinch θα ήταν μάλλον μικροί, κάτι που εξηγεί και το επίπεδο, μικρό του μέτωπο, σημειώνει η Hyde. Καθώς αυτή η περιοχή του εγκεφάλου σχετίζεται με τον προγραμματισμό, τον έλεγχο παρορμήσεων και την ηθική αξιολόγηση των επιλογών, αυτό θα δικαιολογούσε γιατί στην αρχή της ιστορίας του «λείπουν» αυτές οι ικανότητες.
Οι κροταφικοί του λοβοί – υπεύθυνοι για την επεξεργασία ήχου και μνήμης – θα ήταν μεγάλοι και ιδιαίτερα δραστήριοι, ενώ και τα τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με την όραση, τον συντονισμό και την αντίληψη του χώρου θα ήταν καλά ανεπτυγμένα.
Η καρδιά
«Καμία ανατομική ανάλυση του Grinch δεν θεωρείται ολοκληρωμένη αν δεν αναφερθούμε στη στιγμή που “η καρδιά του μεγάλωσε τρεις φορές”», προσθέτει η Hyde. «Βιολογικά, μια τόσο απότομη διόγκωση θα ήταν καταστροφική» εξηγεί η ίδια.
Στην πραγματικότητα, οι αναφορές αυτές λειτουργούν μάλλον ως μεταφορά για τον εγκέφαλό του, που γίνεται πιο κοινωνικά δεκτικός όσο η ιστορία εξελίσσεται και ο ίδιος αλλάζει.
