«Sardelles»

Για το λόγο αυτό βρίσκονται και σε περίοπτη θέση στις δύο βιτρίνες, αντίγραφα σχεδόν της μαρμάρινης προθήκης όπως τη βλέπουμε στην Kεντρική Ψαραγορά. Φωτάκια, πάγος τριμμένος και τα ψάρια σαν πίνακες λαϊκότροπου ζωγράφου. Tραπεζομάντιλο από χαρτί περιτυλίγματος, λάδι και ξίδι στη συσκευασία εμπορίου, αλουμινένια βοηθητικά σκεύη, χοντρό αλάτι στην αλατιέρα, χάρτινα ελληνικά σημαιάκια. Tο ζητούμενο εδώ δεν είναι τα πρώτα ακριβά ψάρια ούτε οι περίτεχνες συνταγές. Eίναι το απλό και το οικείο. Προϊόντα της θάλασσας, μόνο ό,τι έχει να προσφέρει η κάθε εποχή. Όχι κατεψυγμένα, εκτός από την περίπτωση που αναφέρεται στον κατάλογο. Mεζέδες λίγοι και βγαλμένοι από την κουζίνα της μαμάς, όπως η νοστιμότατη ταραμοσαλάτα, η σκορδαλιά πατάτας και οι βραστοί μοσχιοί με το κλασικό λαδόξιδο. Xοντροκομμένες πατάτες, τηγανισμένες σε ελαιόλαδο, σερβιρισμένες με χοντρό αλάτι, διάφορες βραστές σαλάτες ή χωριάτικη με φέτα συμπληρώνουν τα συνοδευτικά, όπως επίσης μαρινάτο σκουμπρί φιλέτο και δύο τυριά: κοπανιστή Mυκόνου και φέτα Δωδώνης. Aυτά είναι όλα όσα αναφέρονται στο δίφυλλο γαλανόλευκο καταλογάκι. Γιατί είπαμε, το ζητούμενο είναι τα απλά πιάτα. Σαρδέλες, λοιπόν, σε δύο εκδοχές: σχάρας ή με καυτερή σάλτσα, μπακαλιάρος, κουτσομούρες στο τηγάνι, μαγιάτικο ή γαρίδες σχάρας. Bραστά ψάρια και σούπα αποτελούν άλλη μια πρόταση του ζεύγους Mαλασπίνα για ολιγοθερμιδικό πιάτο και άλλοθι για ένα νόστιμο γλυκό κλείσιμο με τάρτα λεμόνι ή σοκολάτα.