Dance Stretching: Κίνηση και ελευθερία

«Η αναπνοή μου, το τέντωμά μου, η ελευθερία μου». Με αυτά τα λόγια της δασκάλας χορού τελείωσε το μάθημα dance stretching που παρακολούθησα για πρώτη φορά πριν από 2 χρόνια. Από τότε πολλά έχουν αλλάξει. Στο σώμα μου, στη νοοτροπία μου, στη διάθεσή μου. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Τρέχοντας για… μπίρες
Έκανα χρόνια κλασικό χορό. Από τότε που σταμάτησα, βρισκόμουν σε μια διαρκή αναζήτηση ενός είδους άσκησης που θα μου παρείχε τα βασικά: ➔Αν δεν βελτίωνα το σώμα μου, τουλάχιστον θα με βοηθούσε να το διατηρήσω πριν φτάσει στην… πλήρη αποσύνθεση ➔Δεν θα βαριόμουν (15 επαναλήψεις της ίδιας άσκησης πάνω-κάτω ήταν ο εφιάλτης μου) ➔Αλλά ούτε και θα σερνόμουν (ανεβάζοντας αργά το χέρι στο ύψος του ώμου, μαζί με ασθμαίνουσες γηραιές κυρίες). Δοκίμασα πολλά, αλλά κάθε φορά κατέληγα, αργά ή γρήγορα, για… μπίρα στο κοντινότερο μαγαζί.

Μια αταίριαστη παρέα
Δεν θυμάμαι πώς βρέθηκα σε μάθημα dance stretching. Ίσως να μου φάνηκε ενδιαφέρουσα η ονομασία. Μπαίνοντας στα αποδυτήρια, προσπάθησα να «κόψω κίνηση». Μερικές 40άρες με υπέροχα σώματα, γεγονός που αποδείκνυε περίτρανα ότι είχαν κάνει χρόνια χορό, νέα κορίτσια που «ζεσταίνονταν» κολλώντας το πόδι στο αυτί τους, και δίπλα μια κυρία, γύρω στα 50, με μαργαριταρένια σκουλαρίκια, μαλλιά κομμωτηρίου, κοιλίτσα και άγαρμπες κινήσεις. «Πού πάνε όλοι αυτοί;», αναρωτήθηκα. Στο αταίριαστο γκρουπ προστέθηκε ένας μεσήλικος με κορμοστασιά χορευτή και ένας 30άρης που, από ό,τι πληροφορήθηκα, δεν είχε ιδέα από χορό. Πολύ αργότερα κατάλαβα ότι η διαφορετικότητα του κάθε μαθητή είναι ζητούμενο.

Δεν το εξηγείς…
Μία ώρα αργότερα, βγήκα από το μάθημα ενθουσιασμένη. Ένταση, έντονα χορευτικά στοιχεία, αναζωογονητικό τέντωμα του σώματος και χαλάρωση με υπόκρουση μουσικές επιλογές από ορχηστρικά κομμάτια μέχρι έθνικ νότες. Το ίδιο βράδυ χρειάστηκε να εξηγήσω σε μια φίλη τι ακριβώς είναι το dance stretching: «Χρησιμοποιεί τις θέσεις (positions) του μπαλέτου, αλλά μοιάζει και με σύγχρονο χορό, αφού έχει πτώσεις, επιδιώκει την ελεύθερη κίνηση της σπονδυλικής στήλης και τα πόδια βρίσκονται συνέχεια σε παράλληλη θέση μεταξύ τους. Ταυτόχρονα, δίνει σημασία στις αναπνοές, ενώ έχει πολλά τεντώματα και ανοίγματα. Μέχρι και push-ups φτάσαμε να κάνουμε», της είπα, παραδομένη πλέον στη σκέψη ότι δεν πρόκειται να καταλάβει περί τίνος πρόκειται αν δεν μπει στην αίθουσα.

… απλώς το κάνεις
«Αυτό ακριβώς είναι», ήρθε να με επιβεβαιώσει η Μάγδα Γεροσίδερη, δασκάλα χορού και εμπνεύστρια του dance stretching, όταν της ζήτησα τον ορισμό του. «Ένας συνδυασμός διατάσεων, σουηδικής γυμναστικής, σύγχρονου χορού και μπαλέτου, με στοιχεία από τη γιόγκα και το πιλάτες». Το σίγουρο, πάντως, ήταν ότι είχα βρει το τρίπτυχο της -δικής μου εννοούμενης- επιτυχίας: Έφυγα ιδρωμένη, αλλά όχι εξαντλημένη, το σώμα μου είχε «δουλέψει» και -ανέλπιστο!- δεν είχα κοιτάξει ούτε μία φορά το ρολόι από βαρεμάρα, αφού καμία άσκηση δεν απαιτούσε πάνω από 4 επαναλήψεις.

Κοκτέιλ τεχνικών
Πώς δημιουργήθηκε, όμως, το dance stretching; Όλα ξεκίνησαν όταν η Μάγδα Γεροσίδερη, απόφοιτος της σχολής χορού της διακεκριμένης Κούλας Πράτσικα και μία εκ των ιδρυτών της Κρατικής Σχολής Ορχηστρικής Τέχνης (ΚΣΟΤ), άρχισε να έχει ενοχλήσεις στη σπονδυλική στήλη και στα ισχία της. «Προβληματίστηκα. Αναζητούσα ένα είδος άσκησης που δεν θα καταπονούσε το σώμα, που θα σεβόταν τις αρθρώσεις, ενώ παράλληλα θα έφτανε στο επιθυμητό αποτέλεσμα», εξηγεί η ίδια. Έτσι, πήρε τα καλά στοιχεία διαφορετικών τεχνικών και δημιούργησε μία νέα. Στόχος η αύξηση των δυνατοτήτων του σώματος και της δύναμης των μυών, χωρίς την καταπόνησή τους.

Ψυχανάλυση στο πάτωμα
Μου πήρε λίγα μαθήματα ακόμα για να καταλάβω ότι η πλειονότητα των ανθρώπων στην αίθουσα ήταν… θαμώνες! «Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται εδώ 20 χρόνια για καθαρά ψυχολογικούς λόγους», μου λέει η Μάγδα. «Άνθρωποι με νεύρα σπασμένα, ψυχικά ράκη, με απαιτητικούς προϊσταμένους, με οικονομικά ή προσωπικά προβλήματα. Το βλέπεις αυτό στο σώμα τους, είναι μαζεμένοι, κυρτωμένοι, αλλά και στη συμπεριφορά τους, όταν γίνονται ενοχλητικοί για το διπλανό τους. Όταν, όμως, βγαίνεις από το μάθημα, έχεις τραβηχτεί, έχεις ανοίξει, νιώθεις ξεκούραστος, ήρεμος». Συνειδητοποιώ ότι δεν είναι ζητούμενο για όλους να σηκώσουν ψηλότερα το πόδι τους, ίσως μάλιστα να μην είναι καν ζητούμενο το να παραμείνουν στον άξονά τους, να μη χάσουν την ισορροπία τους, να μην κάνουν λάθος.

Κάνε ό,τι κάνω
Προσπαθώ να συνδέσω την ψυχολογική συμβολή του μαθήματος, για την οποία μιλάει η Μάγδα, με τη δική μου ανάγκη για άδειασμα του μυαλού από τις σκέψεις την ώρα που γυμνάζομαι. Παρατηρώ ότι, ενώ μπορώ να συγκεντρωθώ στο σώμα μου και στην κίνηση που κάνει κάθε φορά, μου είναι αδύνατον να θυμηθώ τα βήματα μιας χορογραφίας. Είμαι τόσο εξαντλημένη από την κούραση της καθημερινότητας, που θεωρώ αδιανόητο να πρέπει να χρησιμοποιήσω επιπλέον φαιά ουσία. Στο dance stretching εκτελείς ό,τι βλέπεις. Κάτι που εκτίμησα δεόντως! Η δασκάλα χορού περιγράφει την κίνηση καθώς την εκτελεί και εμείς καλούμαστε να την αντιγράψουμε.

Ελευθερία
«Η άσκηση πρέπει να γίνει ανάγκη. Να γυμνάζεται κανείς γιατί τον ισορροπεί στη ζωή του, γιατί τον κάνει να βλέπει τα πράγματα καλύτερα. Να βγαίνει από το μάθημα και να χαμογελά στον κόσμο!», λέει η Μάγδα, και εγώ αρχίζω να το συνειδητοποιώ σιγά-σιγά. Πλέον, αφήνω τα νεύρα μου έξω από την αίθουσα, στην πρώτη κάμψη το μυαλό μου αδειάζει από τις σκέψεις. «Η αναπνοή μου, το τέντωμά μου, η ελευθερία μου», ακούω μια γνώριμη φωνή, ενώ νιώθω ένα γλυκό πόνο στην πλάτη, η οποία επιτέλους μετά από 2 χρόνια κατάφερε να «απελευθερωθεί» και -το σημαντικότερο- κι εγώ μαζί της!

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία την κ. Μάγδα Γεροσίδερη, δασκάλα χορού στη «Χοροκίνηση».