Όλοι έχουμε ακούσει για τη δωρεά οργάνων και γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι η ενέργεια αυτή. Πόσοι από εμάς, όμως, έχουμε ακουστά τη δωρεά ανθρωπίνων κοπράνων και τη δυνατότητα θεραπείας λοιμώξεων του εντέρου μέσω αυτής. Μέχρι τώρα υπήρχαν εκθέσεις ορισμένων ιατρικών περιπτώσεων, ωστόσο Ολλανδοί ερευνητές επιβεβαιώνουν τα οφέλη αυτής της προσέγγισης, ολοκληρώνοντας την πρώτη ελεγχόμενη μελέτη.

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε στο Ακαδημαϊκό Ιατρικό Κέντρο του Άμστερνταμ, τα κόπρανα, τα οποία περιέχουν δισεκατομμύρια ωφέλιμα βακτήρια, είναι πιο αποτελεσματικά στη θεραπεία λοιμώξεων που προκαλούνται από το επικίνδυνο βακτήριο Clostridium difficile συγκριτικά με ισχυρά αντιβιοτικά (βανκομυκίνη). Οι άνθρωποι, που υποφέρουν από τη συγκεκριμένη λοίμωξη, βιώνουν μεγάλες περιόδους οξείας διάρροιας, έντονου κοιλιακού άλγους, ναυτίας και εμετού. Για τους περισσότερους τα αντιβιοτικά είναι αναποτελεσματικά και επιδεινώνουν την κατάσταση, καθώς καταστρέφουν ένα μεγάλο ποσοστό βακτηριδίων, που είναι απαραίτητο για τη χλωρίδα του εντέρου και την καταπολέμηση της λοίμωξης.

Με τη μέθοδο της δωρεάς, τα κόπρανα ενός υγιούς δότη αναμειγνύονται με ειδικό διάλυμα και μεταμοσχεύονται στο πεπτικό σύστημα του ασθενή. Αυτό μπορεί να γίνει με τρεις διαφορετικούς τρόπους: είτε με κολονοσκόπηση, είτε με υποκλυσμό, είτε μέσω ενός σωλήνα, ο οποίος θα τοποθετείται στο δωδεκαδάκτυλο. Έτσι, τα βακτήρια του εντέρου του υγιούς ατόμου αναλαμβάνουν δράση και σε διάστημα λίγων ημερών αφανίζουν τη μόλυνση. Από τους 16 συμμετέχοντες στη μελέτη, οι 13 (ποσοστό 81%) ανακουφίστηκαν από τα συμπτώματα της μόλυνσης με μόνο μία έγχυση κοπράνων, ενώ δύο ασθενείς θεραπεύθηκαν πλήρως ύστερα από συνεχή παρακολούθηση. Οι περισσότεροι δωρητές κοπράνων, που πήραν μέρος στην έρευνα, ήταν μέλη της οικογένειας των ασθενών, ώστε να υπάρχει σχετική άνεση και από τις δύο πλευρές.

«Όλοι αστειεύονται μόλις ακούσουν για τη μεταμόσχευση κοπράνων, ωστόσο για τους ασθενείς είναι ιδιαίτερα σημαντική. Οι ασθενείς είναι τόσο απελπισμένοι και ταλαιπωρημένοι, που δεν τους ενδιαφέρει το κόστος της θεραπείας», επισημαίνει ο γαστρεντερολόγος και επικεφαλής της μελέτης, δρ Τζόσμπερτ Κέλερ. Ο γιατρός εξήγησε ότι οι δότες μπορεί να είναι οποιασδήποτε ηλικίας και δεν χρειάζεται να έχουν συγγένεια με τον αποδέκτη. Τονίζει ωστόσο ότι τα κόπρανα πρέπει να είναι απαλλαγμένα από ασθένειες και παράσιτα, ενώ υπογραμμίζει ότι είναι αναγκαίο να ελέγχεται και το αίμα του δότη.

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στις 16 Ιανουαρίου στο περιοδικό New England Journal of Medicine, υπόσχεται να δώσει λύση σε μια σειρά από γαστρεντερικά προβλήματα.