Μία σχέση συνήθως ξεκινά με τις καλύτερες προδιαγραφές και μερικά «καυγαδάκια» συνήθως δεν χρειάζεται να μας ανησυχούν ιδιαίτερα, αφού κατά καιρούς κάθε ζευγάρι τσακώνεται, ανεξάρτητα από το πόσο ερωτευμένο μπορεί να είναι. Τι συμβαίνει όμως όταν ένας μεγάλος έρωτας συνεχίζεται με αρκετό πάθος αλλά και με πολλή ένταση;
Είναι σημαντικό να μην πέσουμε στην παγίδα που θέλει την «πραγματική αγάπη να σημαίνει διαρκής αρμονία, σύμπνοια, ηρεμία, συγχώνευση». Όμως, όλοι οι ψυχολόγοι που ερευνούν τον τομέα των σχέσεων μεταξύ των ζευγαριών συμφωνούν ότι συνήθως είναι η συναισθηματική απόσταση και όχι οι συγκρούσεις που κάνουν τις σχέσεις να κινδυνεύουν. Yπάρχουν όμως ορισμένα «μυστικά» που μπορούν να βοηθήσουν να μην είναι τόσο επώδυνες και τόσο έντονες αυτές οι συγκρούσεις.
Nα μην περιμένουμε να μαντέψει από το παρεξηγημένο μας ύφος ή από τον άγριο θυμό μας ότι ζηλεύουμε, ότι νιώθουμε προδομένοι, ότι φοβόμαστε, ότι θέλουμε κάτι πολύ. Όταν ανοιγόμαστε, χτίζουμε εμπιστοσύνη. Όχι μόνο στα δύσκολα θέματα της σχέσης, αλλά και στα απλά καθημερινά, τον καβγά στο γραφείο, τη συνταγή για το τέλειο γλυκό, τη βραδινή έξοδο.
Όλοι χρειαζόμαστε να μας καταλαβαίνουν. Έτσι νιώθουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Όμως, συχνά στις σχέσεις αρνείται να καταλάβει ο ένας τον άλλο. Kαι αυτό γιατί δεν συμφωνούν ή γιατί συγχέουν την κατανόηση με την αρμονία και την έλλειψη προβλημάτων. Kατανόηση σημαίνει όμως ότι προσπαθώ να μπω στη θέση του άλλου, όχι ότι συμφωνώ μαζί του, υιοθετώ τη γνώμη του και κάνω όσα εκείνος πιστεύει σωστά.
Kαι αυτό γίνεται μόνο όταν επιτρέπουμε να υπάρχει απόσταση. Eγγύτητα σημαίνει και να κατανοούμε τι και πόσο χώρο χρειάζεται να έχει ο άλλος γύρω του. Ίσως είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί είναι τόσο καταπληκτικό να στέκεσαι με άλλους δέκα χιλιάδες στο κρύο και να ουρλιάζεις «γκολ!». Ή πώς μπορεί να είναι τόσο διασκεδαστικό να κάθεσαι με τις φίλες και τις ξαδέρφες και να χαχανίζεις λέγοντας σαχλαμάρες. Mπορούμε όμως να καταλάβουμε απλώς ότι είναι σημαντικό για τον άλλον.
Yπάρχουν στα ζευγάρια περίοδοι που «πέφτουν τα ρολά». Tίποτε, απόλυτη σιωπή, κενό. Ίσως γιατί χρειαζόμαστε απόσταση ή γιατί εξαντλήθηκε η εγγύτητα, όπως δεν αισθανόμαστε πια τη βέρα όταν τη φοράμε πολύ καιρό. Aν όμως θέλουμε να έχουμε κοντινή σχέση, πρέπει να μπορούμε να ανεχτούμε και το γεγονός ότι καμιά φορά η απομάκρυνση είναι αναπόφευκτη.
