Η θυλακίτιδα – που έχει απασχολήσει την πλειοψηφία – μπορεί να είναι μηχανική (όπου οφείλεται κατά κανόνα στην αποτρίχωση) ή λοιμώδης (όπου οφείλεται σε κάποιο μικρόβιο ή μύκητα) ή μπορεί από μηχανική να γίνει λοιμώδης επειδή θα επιμολυνθεί από κάποιον μικροοργανισμό, που πιθανώς υπάρχει ήδη στο δέρμα, όπως είναι για παράδειγμα ο σταφυλόκοκκος.

Συχνά περνάει μόνη της ή και με τη χρήση κάποιου αντιβακτηριδιακού σαπουνιού ή αλοιφής μετά από 2 με 3 ημέρες, αλλά ορισμένες φορές – ανάλογα και με το είδος της – μπορεί να δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα, αν επιμένει. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να χρειαστεί διάνοιξη ή και να πάρουμε αντιβιοτικά από το στόμα. Ας δούμε πώς μπορούμε να την προλάβουμε αλλά και να την αντιμετωπίσουμε όταν μας απασχολήσει.

Περί τίνος πρόκειται

Αναγνωρίζουμε τη θυλακίτιδα – μία φλεγμονή του θύλακα της τρίχας – καθώς οι τρίχες που έχουν γυρίσει προς τα μέσα στο δέρμα, δημιουργούν ένα κόκκινο ερεθισμένο εξόγκωμα στο σημείο που υπάρχει το πρόβλημα, μερικές φορές μάλιστα υπάρχει και πύον.

Δεν είναι σπάνιο, το σημείο αυτό να μας πονάει ή να μας προκαλεί φαγούρα ενώ κάποιες φορές οι τρίχες είναι ορατές κάτω από το δέρμα και άλλες όχι.

Ποιοι ταλαιπωρούνται συχνότερα από τη θυλακίτιδα

Είναι πιθανότερο να μας απασχολήσει η θυλακίτιδα αν είμαστε παχύσαρκοι, έχουμε διαβήτη, ιδρώνουμε πολύ ή / και τα μαλλιά μας – και κατ’ επέκταση οι τρίχες μας – είναι πολύ κατσαρά και άγρια. Η θυλακίτιδα προκύπτει συνήθως σε περιοχές του σώματός μας που έχουμε βάλει λευκοπλάστ, έχουμε παραμελήσει την υγιεινή ή χρησιμοποιούμε μεθόδους αποτρίχωσης όπως ξυράφι, κερί, χαλάουα ή αφαιρούμε τις τρίχες μας με κλωστή, μέθοδοι που όλες αυξάνουν τις πιθανότητες να γυρίσουν οι τρίχες στο δέρμα μας.

Επίσης, όπως είναι εύλογο, η θυλακίτιδα θα μας απασχολήσει περισσότερο στα σημεία του σώματός μας που έχουμε αυξημένη τριχοφυΐα ή/και τείνουμε να χρησιμοποιούμε περισσότερο τις διάφορες μεθόδους αποτρίχωσης. Τα μέρη αυτά είναι το πρόσωπο και ο λαιμός, τα πόδια, οι μασχάλες, το στήθος, η πλάτη και η περιοχή του εφηβαίου. Γι’ αυτό (λόγω της αυξημένης τριχοφυΐας και της υφής των τριχών τους που είναι πιο χοντρές) η θυλακίτιδα είναι πιο συχνή στους άνδρες.

Πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε

Ο καλύτερος τρόπος για να μην εμφανίσουμε θυλακίτιδα είναι το να αποφεύγουμε το ξύρισμα αλλά και οποιονδήποτε άλλον τρόπο αποτρίχωσης χρησιμοποιούμε ώστε να απαλλαγούμε από τις τρίχες.

Αυτό όμως είναι σπανίως εφικτό, οπότε υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούμε να κάνουμε ώστε να αποφύγουμε τη θυλακίτιδα ή/και για να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα όπου έχει δημιουργηθεί.

Θα μας βοηθήσει να:

* Χρησιμοποιήσουμε μία αλοιφή με αντιβιοτικό ή κορτιζόνη ή και αντιβακτηριδιακό σαπούνι στη μολυσμένη περιοχή σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού ή του φαρμακοποιού μας. Αλλά αν υπάρχει σοβαρή λοιμώδης θυλακίτιδα είναι απαραίτητο να επισκεφθούμε τον δερματολόγο μας ώστε να μας δώσει την κατάλληλη αγωγή, τοπική ή συστηματική.

* Κάνουμε κομπρέσες με χλιαρό ή ζεστό νερό στην περιοχή που υπάρχει το πρόβλημα.

* Χρησιμοποιούμε αφρό ξυρίσματος.

* Ξυρίζουμε τις τρίχες προς τη φορά που βγαίνουν και όχι «κόντρα».

* Περνάμε το ξυράφι από το κάθε σημείο όσο λιγότερες φορές γίνεται.

* Ξεπλένουμε το ξυράφι έπειτα από κάθε «πέρασμα» στη διαδικασία του ξυρίσματος.

* Σκεπάζουμε με ένα υγρό-δροσερό πανί στο δέρμα μας μετά το ξύρισμα ώστε να μειώνονται οι πιθανότητες των ερεθισμών.

* Χρησιμοποιούμε ένα απολεπιστικό σκραμπ που θα βοηθήσει τις παγιδευμένες τρίχες να απελευθερωθούν.

* Δοκιμάζουμε μία διαφορετική μέθοδο αποτρίχωσης (για παράδειγμα μία αποτριχωτική κρέμα).

* Επιλέγουμε μία αποτριχωτική μέθοδο που διαρκεί για πολύ μεγάλο διάστημα, όπως είναι για παράδειγμα η αποτρίχωση με λέιζερ.

* Αλλάζουμε πολύ συχνά τα ρούχα που ακουμπούν στη μολυσμένη περιοχή.

* Επιλέγουμε άνετα, βαμβα­κε­ρά, λινά ή μεταξωτά ρούχα, επειδή τα στενά και συνθετικά ρούχα και εσώρουχα ερεθίζουν το δέρμα.

* Κάνουμε μασάζ στην περιοχή που αναπτύσσονται τα γένια με ένα ζεστό πανί ή ειδικό σφουγγάρι, ώστε να ανασηκώνονται οι τρίχες.

* Χρησιμοποιούμε κάθε φορά ένα καινούργιο ξυράφι (με μονή λεπίδα) που ξυρίζει καλά.

Τι θα κάνει τα πράγματα χειρότερα:

* Το να ξύνουμε, πειράζουμε, πιέζουμε, σκαλίζουμε τα σημεία που οι τρίχες έχουν γυρίσει προς τα μέσα. Εκτός του ότι θα κάνουμε τα πράγματα χειρότερα, μπορεί να πάθουμε και κάποια μόλυνση στις περιοχές αυτές. Αυτό είναι κάτι συνηθισμένο στο τριχωτό της κεφαλής, όπου εξαιτίας τραυματισμού από το έντονο ξύσιμο τα σημεία μπορεί να επιμολυνθούν και από σταφυλόκοκκο.

* Το να χρησιμοποιούμε πετσέτες άλλων ή βρώμικες πετσέτες.

* Το να φοράμε ρούχα φτιαγμένα από «σκληρά» υφάσματα (π.χ. στενά τζιν).

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τη δρα Κατερίνα Λαμπρινοπούλου, δερματολόγο-αφροδισιολόγο.