Η συνεπής φυσική δραστηριότητα στην ενήλικη ζωή συνδέεται με 30-40% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία στη μετέπειτα ζωή, ενώ η αύξηση των επιπέδων ακόμα και κάτω από τα συνιστώμενα εξακολουθεί να συνδέεται με 20-25% χαμηλότερο κίνδυνο, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο British Journal of Sports Medicine, ώθησαν τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι η μετάβαση σε έναν πιο δραστήριο τρόπο ζωής σε οποιοδήποτε σημείο της ενήλικης ζωής μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια ζωής. Ως εκ τούτου ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσει κανείς.
Επί του παρόντος, οι συστάσεις των ειδικών περιλαμβάνουν 150-300 λεπτά φυσικής δραστηριότητας μέτριας έντασης την εβδομάδα ή 75-150 λεπτά φυσικής δραστηριότητας υψηλής έντασης ή έναν συνδυασμό των δύο.
Η σωρευτική επίδραση της άσκησης στο μικροσκόπιο
Όμως, ενώ οι συστάσεις αυτές βασίστηκαν στα καλύτερα διαθέσιμα στοιχεία, τα περισσότερα από αυτά αφορούσαν μετρήσεις της φυσικής δραστηριότητας σε ένα μόνο χρονικό σημείο, γεγονός που μπορεί να αποκρύψει τον πιθανό αντίκτυπο των μεταβαλλόμενων προτύπων κατά την ενήλικη ζωή, προσθέτουν.
Έτσι, οι ερευνητές θέλησαν να μελετήσουν εάν τα διαφορετικά πρότυπα φυσικής δραστηριότητας, καθώς και η σωρευτική επίδρασή τους κατά την ενήλικη ζωή, μπορεί να σχετίζονται με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες και συγκεκριμένα από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο.
Αφού έψαξαν σε διάφορες ερευνητικές βάσεις δεδομένων για σχετικές μελέτες που αξιολογούσαν τη σωματική δραστηριότητα σε δύο ή περισσότερες χρονικές στιγμές, συμπεριέλαβαν στην ανασκόπησή τους 85 μελέτες που δημοσιεύτηκαν στα αγγλικά έως τον Απρίλιο του 2024, με μεγέθη δείγματος που κυμαίνονταν από 357 έως 6.572.984 συμμετέχοντες.
Πενήντα εννέα από τις μελέτες εξέτασαν τα μακροπρόθεσμα πρότυπα σωματικής δραστηριότητας κατά την ενήλικη ζωή, 16 εξέτασαν τα μέσα οφέλη των διαφόρων επιπέδων σωματικής δραστηριότητας και 11 διερεύνησαν τον πιθανό αντίκτυπο της σωρευτικής σωματικής δραστηριότητας στον κίνδυνο θανάτου.
Για να ξεπεράσουν τις προκλήσεις που δημιουργούν οι διαφορετικές αναλυτικές μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν, οι ερευνητές πραγματοποίησαν ξεχωριστές αναλύσεις για καθεμία από αυτές.
Πώς μας ωφελεί η γυμναστική μακροπρόθεσμα;
Η ανάλυση των συγκεντρωτικών δεδομένων των αποτελεσμάτων των μελετών έδειξε ότι, συνολικά, ένα υψηλότερο επίπεδο φυσικής δραστηριότητας φάνηκε να σχετίζεται με χαμηλότερους κινδύνους για όλες τις συμπεριληφθείσες εκβάσεις.
Οι σταθερά δραστήριοι άνθρωποι (32 μελέτες) φάνηκαν να έχουν περίπου 30-40% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, ενώ όσοι αύξησαν τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας (21 μελέτες) ακόμη και κάτω από τα συνιστώμενα φάνηκαν να έχουν 20-25% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία.
Συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες που μεταπήδησαν από την αδράνεια στην φυσική δραστηριότητα φάνηκαν να έχουν 22% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία σε σχέση με όσους παρέμειναν αδρανείς, ενώ όσοι αύξησαν τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας στον ελεύθερο χρόνο τους φάνηκαν να έχουν 27% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία.
Γενικά, οι συσχετίσεις που παρατηρήθηκαν μεταξύ υψηλού επιπέδου φυσικής δραστηριότητας και χαμηλότερου κινδύνου θανάτου ήταν πιο εμφανείς για τις καρδιαγγειακές παθήσεις παρά για τον καρκίνο, σημείωσαν οι ερευνητές.
Σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που ήταν διαχρονικά αδρανείς, εκείνοι που ήταν σταθερά δραστήριοι, συνολικά ή μόνο στον ελεύθερό τους χρόνο, φάνηκαν να έχουν περίπου 40% και 25% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο, αντίστοιχα.
Ωστόσο, τα στοιχεία για τις συσχετίσεις μεταξύ των προτύπων σωματικής δραστηριότητας και του θανάτου από συγκεκριμένη αιτία παρέμειναν ασαφή, ιδίως για το θάνατο από καρκίνο.
Σύμφωνα με την ανάλυση των συγκεντρωτικών δεδομένων, τα άτομα που ήταν σταθερά δραστήρια ή που άρχισαν να δραστηριοποιούνται φάνηκαν να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, και συγκεκριμένα από καρδιαγγειακή νόσο, όταν πληρούσαν τα συνιστώμενα εβδομαδιαία επίπεδα σωματικής δραστηριότητας.
