Μία νέα επιστημονική μελέτη ρίχνει φως στα οφέλη του εθελοντισμού για την υγεία και την ευημερία των εθελοντών. Τα αποτελέσματα έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι ενήλικες άνω των πενήντα ετών, που γίνονται εθελοντές για τουλάχιστον εκατό ώρες τον χρόνο, έχουν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας και αναπτύσσουν υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας όπως και βελτιωμένη αίσθηση ευεξίας.«Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά πλάσματα από την φύση τους. Ίσως για αυτό το μυαλό και το σώμα μας να ανταμείβονται όταν προσφέρουμε στους γύρω μας. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι ο εθελοντισμός μεταξύ  ηλικιωμένων ενηλίκων δεν ενισχύει μόνο την κοινότητα αλλά εμπλουτίζει την ζωή μας, καθώς ενισχύει τους δεσμούς μας με τους άλλους. Ταυτόχρονα, προσδίδει αίσθηση σκοπού και ευεξίας, προστατεύοντάς μας από τα αρνητικά συναισθήματα της μοναξιάς, της κατάθλιψης ή της απελπισίας. Η αλτρουιστική διάθεση μειώνει σημαντικά όχι μόνο τον κίνδυνο θανάτου αλλά και την εμφάνιση ποικίλων ασθενειών» εξηγεί ο επικεφαλής ερευνητής, Eric S. Kim, από το τμήμα Κοινωνικών και Συμπεριφορικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Harvard.

Σημαντική η επίδραση του εθελοντισμού

Πληθώρα ερευνών έχει συνδέσει τον εθελοντισμό με πολλαπλά οφέλη για την υγεία και την ευημερία. Εξακολουθούν, ωστόσο, να υπάρχουν ανεπαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν τις συνεπείς και συγκεκριμένες θετικές επιδράσεις. Η συγκεκριμένη μεγάλης κλίμακας μελέτη βοηθά στην κάλυψη αυτού του κενού, αξιολογώντας συνολικά 34 επιδράσεις στην σωματική υγεία και την ψυχολογική – κοινωνική ευημερία. Ο αυξανόμενος ηλικιωμένος πληθυσμός διαθέτει ένα τεράστιο φάσμα δεξιοτήτων και εμπειριών, που μπορεί να αξιοποιηθεί για το συλλογικό καλό της κοινωνίας μέσω του εθελοντισμού. Τέτοιου είδους παρεμβάσεις θα μπορούσαν ταυτόχρονα να ενισχύσουν την κοινωνία και να προωθήσουν μια πορεία υγιούς γήρανσης. Οι άνθρωποι γεννιούνται ευάλωτοι και είναι λογικό να εξαρτώνται από τους άλλους, για αυτό και χρειαζόμαστε μια παρατεταμένη περίοδο φροντίδας μετά την γέννηση προκειμένου να επιβιώσουμε, τονίζουν οι ερευνητές. Αυτή η ενστικτώδης επιθυμία να βοηθήσουμε τους άλλους εξαρτάται πιθανότατα από συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Οι ίδιοι μηχανισμοί που διασφαλίζουν την παροχή βοήθειας, μπορεί επίσης να συμβάλλουν στις μακροπρόθεσμες θετικές επιδράσεις στην υγεία.