Ήρθε το καλοκαίρι και πρέπει να πάμε γυμναστήριο, πρέπει να βελτιώσουμε τη διατροφή μας. Από παντού ακούμε συμβουλές για το τι πρέπει να κάνουμε για την υγεία και την ευεξία μας. Οι περισσότερες βασίζονται στο να πειθαρχήσουμε σε κάτι. Να ασκούμαστε και να είμαστε πιστοί σε αυτό, να τρώμε φρούτα και λαχανικά, αλλά με πειθαρχία.
Είναι όμως αυτός ο μόνος τρόπος να κάνουμε τις θετικές αλλαγές στη ζωή μας συνήθειά μας; Αντί να προσπαθούμε να καταπιέζουμε τον εαυτό μας να πειθαρχήσει, ακολουθώντας συγκεκριμένους κανόνες, μπορούμε να προσεγγίσουμε διαφορετικά τα πράγματα!
Το μυστικό είναι να καλλιεργήσουμε αφοσίωση και να δημιουργήσουμε τελετουργίες για να εδραιώσουμε τις νέες καλές μας συνήθειες. Η αφοσίωση συνδέεται συχνά με τη δέσμευση σε μια πρακτική της επιλογής μας. Αυτή η νοοτροπία υπάρχει εδώ και καιρό, αλλά τελευταία αποκτά έναν πιο εσωτερικό, προσωπικό προσανατολισμό.
Μερικές φορές οι άνθρωποι νιώθουμε ότι η πειθαρχία προέρχεται από την υποχρέωση, ενώ η αφοσίωση πηγάζει από την αγάπη και το πάθος και αυτό είναι αρκετό για να επιλέξουμε την… αφοσίωση.
Τα πράγματα που κάνουμε με αφοσίωση, είναι αυτά που συνδέονται με την υπομονή, την καλοσύνη και τον σεβασμό προς τον εαυτό μας και τον σκοπό μας στη ζωή. Για παράδειγμα, κάποιος είναι αφοσιωμένος στο να μαγειρεύει υγιεινά γεύματα και να τα σερβίρει με φροντίδα ή να ακολουθεί ρουτίνα αυτοφροντίδας ακόμη και στο ντους.
Όταν πάρουμε την ανάγκη του να «βγάλουμε την υποχρέωση» του μαγειρέματος ή της καθημερινής ρουτίνας της προσωπικής μας υγιεινής και τη μετατρέψουμε σε πράξη αγάπης προς αυτό που κάνουμε και προς τον εαυτό μας, τότε όλα αλλάζουν.
Τι είναι οι συνήθειες
Η πειθαρχία δεν είναι το ίδιο με την έννοια της «καλλιέργειας συνηθειών». Οι συνήθειες δημιουργούνται μέσω επαναλαμβανόμενης έκθεσης σε ένα συγκεκριμένο περιβαλλοντικό ερέθισμα. Για παράδειγμα, απο μικροί πλένουμε τα χέρια μας, αφού γυρίζουμε από μία έξοδο. Με τον καιρό, το κάνουμε αυτόματα χωρίς καν να το σκεφτόμαστε. Οι συνήθειες δεν αποκτώνται με προσπάθεια. Αλλά σιγά-σιγά και νομοτελειακά.
Αντίθετα, η πειθαρχία είναι η διαδικασία κατά την οποία εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας να υπακούει σε ένα σύνολο κανόνων και απαιτεί ρύθμιση προσοχής, συναισθημάτων και συμπεριφοράς. Η συνειδητή εφαρμογή πειθαρχίας μπορεί να λειτουργήσει μεν ως κινητήρια δύναμη, αλλά από μόνη της δεν δημιουργεί συνήθειες. Δεν μπορούμε με το ζόρι να συνεχίσουμε μια συμπεριφορά που δεν μας αρέσει για αρκετό καιρό, ώστε να γίνει συνήθεια.
Είναι συνήθεια ή ιεροτελεστία;
Όταν προσπαθούμε να κάνουμε κάτι μόνο και μόνο επειδή πρέπει, χάνουμε μερικά από τα οφέλη που μπορεί να μας προσφέρει μια συνειδητή πράξη. Χάνουμε το συναίσθημα και το νόημα. Αν θέλουμε να δώσουμε περισσότερο νόημα και συναίσθημα σε μια πράξη, οι τελετουργίες μπορεί να είναι η κατάλληλη επιλογή.
Οι άνθρωποι τείνουν να δημιουργούν τελετουργίες με αυστηρή τήρηση κανόνων και να τις συνδέουν με ψυχολογικά στοιχεία. Όταν διαταράσσεται αυτή η τελετουργία, η διαφορά γίνεται αισθητή. Στην πραγματικότητα, πολλές συμπεριφορές που νομίζουμε ότι είναι συνήθειες, μπορεί να είναι τελετουργίες.
Οι περισσότεροι ξυπνούν, πλένουν τα δόντια τους και κάνουν ντους χωρίς πολλή σκέψη. Όμως, αν τους ζητήσει κάποιος να αλλάξουν τη σειρά αυτών των ενεργειών, πολλοί θα νιώσουν άβολα.
