Το προφίλ του ψευτογιατρού, σκιαγραφεί ο Νικόλαος Γκούβας,  ψυχίατρος και πρόεδρος πληροφορικής και καινοτόμων τεχνολογιών της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας.

Είναι ένας «ευφυέστατος απατεώνας», αναφέρει ο κ.  Γκούβας προσθέτοντας ότι  «εάν η ευφυΐα του είχε θετικό πρόσημο θα μπορούσε να κάνει εξαιρετικά πράγματα. Στην περίπτωση όμως που είχε δομημένη καλοσύνη μέσα του. Εδώ πρόκειται για μια προσωπικότητα εντελώς ανήθικη, χωρίς κανένα όριο»

Μιλώντας στο eleftherostypos.gr, ο ψυχίατρος σημειώνει ότι το προφίλ του ψευτογιατρού δείχνει σαφή στοιχεία ψυχοπαθητικής προσωπικότητας, όμοιας με αυτή των κατά συρροή δολοφόνων.

«Στάθηκε ικανός να πει ότι είναι τα πάντα. Επισης, τα στοιχεία ψυχοπαθητικής προσωπικότητας είναι εμφανή από τις πράξεις του και την επαναληψιμότητα των πράξεών του. Δε γέμισε ενοχές και συνέχισε να εξαπατά», προσθέτει ο ψυχίατρος, εξηγώντας, πάντως, ότι για να έχει άποψη ένας γιατρός ψυχικής υγείας για κάποιον, πρέπει να τον έχει συναντήσει από κοντά.

«Επαγγλεματίας απατεώνας»

Κατά την άποψη του κ. Γκούβα, πρόκειται για έναν επαγγελματία απατεώνα που δεν έχει καμία σχέση με έναν ψυχικά ασθενή, καθώς ήταν πολύ οργανωμένος.

«Εμείς οι κοινοί θνητοί συνήθως είμαστε πολύ πιο επικίνδυνοι από τους ψυχικά ασθενείς. Ενας ψυχικά πάσχων συνήθως έχει ένα συγκεκριμένο θέμα δομημένο και οριοθετημένο που τον απασχολεί. Είναι κρίμα να τους χρησιμοποιούμε ως μέσο για να αποφεύγουμε πράξεις κατάπτυστες», σημειώνει ο επιστήμονας ο οποίος τονίζει ότι το προφίλ του ψευτογιατρού δεν είναι συνηθισμένο στην ελληνική κοινωνία.

«Θεωρώ ότι ο Ελληνας είναι μια εξαιρετική προσωπικότητα και έχει ιδιαίτερο DNA καθώς μπορεί και βρίσκει λύσεις εκεί που δε βρίσκει κανένας. Εχει όμως πάντα το φιλότιμο και δεν προχωρά σε τέτοιες πράξεις. Η λέξη φιλότιμο για ανθρώπους όπως ο ψευτογιατρός είναι εντελώς άγνωστη».

Αναφορικά με την ψυχοσύνθεση των θυμάτων του υποτιθέμενου γιατρού, ο κ. Γκούβας αναφέρει ότι η απελπισία κάποιου που πάσχει από μια πολύ δύσκολη νόσο μπορεί να τον καθοδηγήσει σε λάθος μονοπάτια, το οποίο είναι πλήρως κατανοητό. Όπως και η αδυναμία ενός ανθρώπου να πιστέψει ότι έχει χάσει τη μάχη.

«Υπάρχει ωστόσο η τάση σε πολλούς ανθρώπους, και μιλώ ανεξάρτητα από την συγκεκριμένη υπόθεση, να λαμβάνουν από εντελώς λάθος πηγές ιατρικές πληροφορίες και να υιοθετούν μεθόδους έξω από την επιστημονική σφαίρα, επειδή τους είπε ένας ή δύο φίλοι και γνωστοί», επισημαίνει.