Αργά ή γρήγορα, φτάνει εκείνη η στιγμή στη ζωή μας που συνειδητοποιούμε πως πρέπει να προχωρήσουμε σε αλλαγές. Εκείνο που έχουμε επιλέξει, είτε σε επαγγελματικό είτε σε προσωπικό επίπεδο, δεν «λειτουργεί» και οδηγεί σε αδιέξοδο.
Η συνειδητοποίηση της ανάγκης για αλλαγή είναι το πρώτο βήμα. Δυστυχώς μετά, έρχεται μια φάση που «μπλοκάρουμε», νιώθουμε παγιδευμένοι στις αποφάσεις του παρελθόντος και καταλήγουμε ξανά στις παλιές «κακές» μας συνήθειες.
Το σύνδρομο της «εσφαλμένης επιμονής»
Φανταστείτε ότι είναι καλοκαίρι. Κάθεστε χαλαρά στον καναπέ του σπιτιού σας αλλά αρχίζετε να ζεσταίνεστε. Ανοίγετε λίγο το παράθυρο και ανοίγετε κι άλλο ένα για να δημιουργήσετε ρεύμα. Όταν επιστρέφετε στον καναπέ, αισθάνεστε πολύ καλύτερα, αλλά μετά από λίγα λεπτά αρχίζετε να σκέφτεστε ότι αν ανοίξετε λίγο περισσότερο τα παράθυρα, θα αισθάνεστε ακόμη λιγότερη ζέστη. Ξανασηκώνεστε λοιπόν. Κι αυτό συνεχίζεται μέχρι να ανοίξουν τα παράθυρα εντελώς. Ξανακάθεστε χαλαρά, αλλά μετά από λίγα δευτερόλεπτα συνειδητοποιείτε ότι η ζέστη.. επέστρεψε. Τι συνέβη; Η απάντηση είναι απλή: σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, όσο περισσότερο ανοίγεις τα παράθυρα, τόσο πιο αργά κυκλοφορεί ο αέρας.
Συχνά στη ζωή μας ακολουθούμε αυτού του είδους τη συμπεριφορά.
Οδεύουμε προς τη λάθος κατεύθυνση όταν:
- Μένουμε προσκολλημένοι σε συμπεριφορές του παρελθόντος που ήταν αποτελεσματικές τότε, αλλά τώρα πια, όχι.
- Επιμένουμε στο να ασκούμε κριτική, πιστεύοντας ότι αν το κάνουμε αυτό, οι γύρω μας θα αλλάξουν. Στην πραγματικότητα αντί να υπάρξει κάποια αλλαγή, χειροτερεύουμε την κατάσταση, τοποθετώντας τους γύρω μας σε στάση άμυνας.
- Επιμένουμε σε ένα όνειρο ή σε μια ιδέα που πιστεύουμε ότι είναι καταπληκτική, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τα προειδοποιητικά μηνύματα που οι γύρω μας ή τα γεγονότα μας στέλνουν για να μας πουν πως κινούμαστε προς τη λάθος κατεύθυνση.
- Παραμένουμε σε μια ερωτική σχέση που είναι πηγή σύγκρουσης και δυστυχίας.
Αντί να «προχωράμε».. «οπισθοχωρούμε».
Όλη μας η συμπεριφορά και το σκεπτικό με το οποίο αντιμετωπίσαμε μια κατάσταση στη ζωή μας, μπορεί να ήταν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αποτελεσματικό. Ωστόσο, στο «ταξίδι» της ζωής, οι συνθήκες αλλάζουν. Το κακό είναι πως είμαστε πολύ απασχολημένοι για να συνειδητοποιήσουμε αυτές τις αλλαγές, οπότε συνεχίζουμε να επαναλαμβάνουμε τις ίδιες, παλιές μας συμπεριφορές με τελείως όμως καινούρια δεδομένα. Προφανώς και τα αποτελέσματα που έχουμε δεν είναι ακριβώς αυτά που περιμέναμε. Έτσι, αντί να πηγαίνουμε «μπροστά», παραμένουμε εγκλωβισμένοι ή ακόμη χειρότερα.. κινούμαστε προς τα «πίσω».
Τότε είναι που μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο, γιατί αρχίζουμε να επιμένουμε προς τη λάθος κατεύθυνση, σπαταλώντας δύναμη και ενέργεια. Αντί να αναθεωρήσουμε τους στόχους και τις πεποιθήσεις μας, πιστεύουμε ότι το πρόβλημα είναι ότι δεν κάνουμε ό,τι μπορούμε. Σαν αποτέλεσμα, κοπιάζουμε ακόμη περισσότερο και εντείνουμε τις προσπάθειες μας προς.. τη λάθος όμως πάντα κατεύθυνση.
Το να ζούμε μέσα σε αυτόν τον «κύκλο», να «κολυμπάμε» συνεχώς αντίθετα στο «ρεύμα», μπορεί να αποβεί καταστροφικό αφού καταλήγουμε να πιστεύουμε ότι δεν είμαστε αρκετά ικανοί. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα δεν είναι η ικανότητά μας, αλλά ότι πρέπει να αλλάξουμε κατεύθυνση!
Πώς βγαίνουμε από τον «φαύλο κύκλο»;
Αν νιώθετε εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση που καταναλώνει τη δύναμη και την ενέργειά σας χωρίς να έχετε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αναρωτηθείτε:
- «Αλλάζω» αρκετά;
Μια παροιμία λέει «δεν μπορείς να ελέγξεις τον άνεμο, αλλά μπορείς να ελέγξεις τα πανιά». Η ζωή αλλάζει συνεχώς. Πολλές φορές δεν είμαστε σε θέση να προσαρμοστούμε γρήγορα σε αυτές τις αλλαγές. Η συνεχής επανάληψη των συμπεριφορών του παρελθόντος όμως, μόνο και μόνο επειδή κάποτε «δούλεψαν», δεν αποτελεί εγγύηση επιτυχίας.
- Τι φοβάμαι;
Μερικές φορές, επιμένουμε σε λάθος επιλογές επειδή όλες οι άλλες πιθανότητες μας τρομάζουν. Αυτό είναι ένα συνηθισμένο λάθος που κάνουμε στις ερωτικές μας σχέσεις. Παραμένουμε με ένα άτομο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα βρούμε άλλο και φοβόμαστε μήπως μείνουμε μόνοι. Προφανώς, αυτός δεν είναι ορθός λόγος για να παραμείνουμε με έναν σύντροφο. Βεβαιωθείτε λοιπόν ότι οι αποφάσεις σας εκφράζουν τα όνειρα και τις ελπίδες σας, όχι τους φόβους σας.
- Κοιτάξτε γύρω σας. Τι «σήματα» σας στέλνει ο κόσμος;
Συχνά ακολουθούμε το λάθος «μονοπάτι» επειδή είμαστε πολύ συγκεντρωμένοι στον εαυτό μας και αγνοούμε τα σημάδια γύρω μας. Χρειάζεται να κάνουμε μια «στάση» στην πορεία μας. Η συναισθηματική απόσταση θα μας βοηθήσει να «αποκρυπτογραφήσουμε» το νόημα όλων των εμποδίων, των προβλημάτων και των συγκρούσεων που προκύπτουν και μας «μπλοκάρουν». Τα εμπόδια βρίσκονται εκεί και μας «μιλούν». Αν το «πλάνο ζωής» σας δεν αποδίδει, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να αλλάξετε στόχο. Ίσως χρειάζεται να αλλάξετε τον τρόπο προσέγγισης αυτού.
Θυμηθείτε ότι όλοι οι δρόμοι είναι ανοιχτοί μπροστά σας. Δεν είναι κακό να πείτε «απέτυχα» ή αυτή η επιλογή συντρόφου δεν ήταν η σωστή για’ μένα. Τα λάθη όπως και η «αλλαγή πορείας» είναι μέρος της ζωής. «Αφεθείτε» στο να είστε «ανοιχτοί» και τολμηροί και ακολουθήστε το μονοπάτι της προσωπικής σας ευτυχίας, ακόμη κι αν είναι τελείως διαφορετικό από εκείνο που είχατε αρχικά ονειρευτεί.
