Τα κορεσμένα λιπαρά θεωρούνται «κακά» διότι σχετίζονται με καρδιαγγειακά νοσήματα και διάφορες μορφές καρκίνου. Η αυξημένη κατανάλωσή τους μπορεί να οδηγήσει, μεταξύ άλλων, σε αύξηση της ολικής και της «κακής» (LDL) χοληστερίνης μα και σε αύξηση βάρους. Γι’ αυτό και η ημερήσια πρόσληψή τους θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να είναι περιορισμένη.

Πρόσφατα, ομάδα ερευνητών από το πανεπιστήμιο του Αμπερντίν στη Σκωτία, αποκάλυψε έναν τρόπο να τα καταναλώνουμε όχι βεβαίως άμετρα αλλά χωρίς πολλές… ενοχές. Πως υπάρχει μια συνήθεια που μπορεί να βοηθήσει το σώμα μας να τα χρησιμοποιεί ως καύσιμο αντί να τα αποθηκεύει ως λίπος. Κι αυτή η συνήθεια δεν είναι άλλη από την άσκηση για μόλις πέντε ώρες την εβδομάδα.

Η έρευνα

Η εν λόγω ομάδα επιστημόνων από το πανεπιστήμιο του Αμπερντίν στη Σκωτία ερεύνησε τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται διαφορετικοί τύποι λιπαρών από τον οργανισμό μας, ανάλογα με το επίπεδο της φυσικής μας κατάστασης.

Οι ερευνητές χώρισαν τους συμμετέχοντες σε 2 ομάδες:

  1. Υγιείς άνδρες αθλητές.
  2. Άνδρες με διαβήτη τύπου 2 που έκαναν ελάχιστη έως καθόλου γυμναστική.

Οι 2 ομάδες ουσιαστικά «αντάλλαξαν» συνήθειες για οκτώ εβδομάδες.

Οι αθλητές υποβλήθηκαν σε «αποκατάσταση», πέρασαν δηλαδή από την έντονη άσκηση για τουλάχιστον εννιάμισι ώρες την εβδομάδα σε αδράνεια.

Παράλληλα, οι συμμετέχοντες με διαβήτη τύπου 2 υποβλήθηκαν σε προπόνηση αντοχής και ασκούνταν για πέντε ώρες την εβδομάδα.

Πριν και μετά την αλλαγή του τρόπου ζωής τους, οι συμμετέχοντες έλαβαν μικρές ποσότητες διαφορετικών λιπαρών και έκαναν μαγνητικές τομογραφίες έτσι ώστε να διαπιστωθεί το πώς αυτά «συμπεριφέρονται» στα μυϊκά τους κύτταρα.

Τα ευρήματα

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ομάδα με διαβήτη τύπου 2 έχασε βάρος, η ευαισθησία στην ινσουλίνη βελτιώθηκε και τα επίπεδα χοληστερόλης, τριγλυκεριδίων και γλυκόζης νηστείας, μειώθηκαν.

Η επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, Ντάνα Ντόσον δήλωσε:

«Ανακαλύψαμε αρχικά ότι οι αθλητές αποθηκεύουν και χρησιμοποιούν τα κορεσμένα λιπαρά για σωματική δραστηριότητα υψηλής απόδοσης ως προτιμώμενη πηγή ενέργειας ενώ στα άτομα με διαβήτη τύπου 2, παρατηρήσαμε κυρίως αποθήκευση. Στη συνέχεια, ανακαλύψαμε για τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 ότι η προπόνηση αντοχής αύξησε την αποθήκευση και τη χρήση κορεσμένου λίπους στα κύτταρα των σκελετικών μυών τους σε βαθμό που έγιναν παρόμοια με τους αθλητές που είχαν αποκατασταθεί μετά από οκτώ εβδομάδες».

Ο καθηγητής Μπράιαν Γουίλιαμς, επικεφαλής στο British Heart Foundation, το οποίο υποστήριξε την έρευνα, επεσήμανε:

«Αυτή η μικρή μελέτη ενισχύει τα οφέλη της διατήρησης της σωματικής δραστηριότητας για την υγεία της καρδιάς μας και όχι μόνο. Αν και συνέκρινε δύο πολύ συγκεκριμένες ομάδες – άνδρες αθλητές και άνδρες με διαβήτη τύπου 2 – τα ευρήματα επιβεβαιώνουν ότι η γυμναστική, έστω για λίγες ώρες την εβδομάδα, μπορεί να βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα χρησιμοποιεί διαφορετικούς τύπους λιπαρών και αυτό το όφελος μας αφορά όλους. Τα ευρήματα ανοίγουν επίσης δυνητικά ένα νέο τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να βοηθηθούν τα άτομα που διαγιγνώσκονται με διαβήτη τύπου 2, ο αριθμός των οποίων είναι σταθερά αυξανόμενος τα τελευταία χρόνια».

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Nature Communications.