Τα χαμηλό σάκχαρο στο αίμα αποτελεί πρόβλημα ακόμη και αν δεν έχετε διαβήτη. Η παρακολούθηση των επιπέδων είναι το κλειδί για τη διαχείριση της συνολικής σας υγείας.
Όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα ενός ατόμου πέφτουν κάτω από το εύρος που θεωρείται φυσιολογικό, αυτό είναι γνωστό ως υπογλυκαιμία.
Ενώ τα άτομα με διαβήτη που λαμβάνουν ινσουλίνη για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν υπογλυκαιμία, μερικές φορές μπορεί να την εμφανίσουν και άτομα που δεν έχουν διαβήτη.
Διαβάστε επίσης: Σίδηρος: Αυτά είναι τα σημάδια που μαρτυρούν την έλλειψη
Αυτοί που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο περιλαμβάνουν άτομα που:
- Είναι μεγαλύτερης ηλικίας
- Έχουν άλλες παθήσεις
- Ακολουθούν μακροχρόνια νηστεία
- Έχουν οικογενειακό ιστορικό διαβήτη
- Υποβλήθηκαν πρόσφατα σε βαριατρική χειρουργική επέμβαση
Τι προκαλεί υπογλυκαιμία σε μη διαβητικούς;
Φάρμακα
Τα φάρμακα είναι η πιο συχνή αιτία υπογλυκαιμίας. Αν υποψιάζεστε ότι η φαρμακευτική σας αγαγωγή μπορεί να σας προκαλεί υπογλυκαιμία συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
Αλκοόλ
Το αλκοόλ παρεμβαίνει στη φυσιολογική ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Εάν παρατηρήσετε ότι είστε πιο ευαίσθητοι στις επιδράσεις του αλκοόλ από άλλους, μπορεί να βιώνετε μια υπογλυκαιμική αντίδραση.
Η λιποθυμία μετά από μερικά ποτά μπορεί να υποδηλώνει υπογλυκαιμία, η οποία μπορεί να σας αφήσει πιο ευάλωτους στους κινδύνους της κατανάλωσης αλκοόλ.
Η κατανάλωση ενός ποτού με γεύμα και όχι με άδειο στομάχι μπορεί να βοηθήσει στην απορρόφηση ορισμένων από τις επιδράσεις του αλκοόλ στο σάκχαρο του αίματος. Η επιλογή τροφίμων με φυτικές ίνες, πρωτεΐνες και υγιεινά λιπαρά μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση σταθερών επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
Υποκείμενη ασθένεια
Μια υποκείμενη ασθένεια μπορεί να συμβάλλει στα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η νεφρική ανεπάρκεια ή η νεφρική νόσος μπορεί να προκαλέσει υπογλυκαιμία με πολλούς τρόπους, όπως:
- Μείωση της ικανότητας των νεφρών να καθαρίζουν την ινσουλίνη
- Μείωση της διαδικασίας της νεφρικής γλυκονεογένεσης
- Επιβράδυνση του μεταβολισμού των φαρμάκων που προκαλούν υπογλυκαιμία
- Μείωση της όρεξής σας, με αποτέλεσμα να τρώτε λιγότερο και να δυσχεραίνεται η διατήρηση επαρκών επιπέδων γλυκόζης
Επειδή το ήπαρ έχει επίσης κεντρική σημασία για τη διατήρηση ισορροπημένων επιπέδων γλυκόζης, οποιαδήποτε διαταραχή της ηπατικής λειτουργίας, όπως η ηπατική νόσος, η ηπατίτιδα μπορεί να προκαλέσει υπογλυκαιμία.
Μια γενετική πάθηση που ονομάζεται νόσος αποθήκευσης γλυκογόνου παράγει διογκωμένο ήπαρ και υπογλυκαιμία που προκαλείται από την αδυναμία διάσπασης του γλυκογόνου για ενέργεια.
Ορμονική διαταραχή
Εκτός από την ινσουλίνη, διάφορες ορμόνες επηρεάζουν τη ρύθμιση της γλυκόζης. Η αυξητική ορμόνη από την υπόφυση και η κορτιζόλη από τα επινεφρίδια συμβάλλουν στη διατήρηση ισορροπημένων επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
Διαταραχές των επινεφριδίων, όπως η νόσος του Addison, ή διαταραχές της υπόφυσης μπορεί να προκαλέσουν υπογλυκαιμία λόγω έλλειψης αυτών των ορμονών που σταθεροποιούν το σάκχαρο στο αίμα.
Οι ορμονικές μεταβολές στον υποθυρεοειδισμό (χαμηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών) μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε χαμηλά σάκχαρο στο αίμα. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες με υποθυρεοειδισμό και θα πρέπει να παρακολουθείται.
Υπερπαραγωγή ινσουλίνης
Ένας σπάνιος όγκος του παγκρέατος που ονομάζεται ινσουλινώμα μπορεί να παράγει περισσότερη ινσουλίνη από όση χρειάζεται ο οργανισμός, προκαλώντας υπογλυκαιμία.
Από ινσουλινώματα προσβάλλονται συχνότερα γυναίκες ηλικίας μεταξύ 40 και 60 ετών. Μπορεί να χρειαστεί αρκετός χρόνος για να γίνει σωστή διάγνωση, αλλά τα συμπτώματά σας θα πρέπει να υποχωρήσουν μόλις αφαιρεθεί.
Η υπερπαραγωγή ινσουλίνης μπορεί επίσης να αποτελεί πρόβλημα για άτομα που έχουν υποβληθεί πρόσφατα σε βαριατρική χειρουργική επέμβαση. Το σώμα σας μπορεί να εξακολουθεί να απελευθερώνει την ποσότητα ινσουλίνης που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των διατροφικών σας συνηθειών πριν από την επέμβαση.
Αντιδραστική υπογλυκαιμία
Η αντιδραστική υπογλυκαιμία, ή μεταγευματική υπογλυκαιμία, συνήθως συμβαίνει μέσα σε λίγες ώρες από την κατανάλωση ενός γεύματος και προκαλείται από υπερπαραγωγή ινσουλίνης. Μπορεί να σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο τρόφιμο που φάγατε ή σε παραλλαγές του χρόνου μετακίνησης του τροφίμου μέσω του πεπτικού συστήματος.
